Chicago Seemed Tired Last Night

Muzo efendiyle Cuma-Pazar arası Chicago'ya gittik, gezdik, yedik, içtik...


Daha önceki gidişimde farkettiğim bir şey var: ben Chicago'yu çok benimsemişim. Ufukta şehrin silüetini gördüğüm an ilginç bir şekilde rahat ve mutlu hissediyorum kendimi. Zaten Muzo da şahit oldu ki, Chicago'da yol tarif etme yetisine sahibim. Hancock'un tepesinde soru soran bir turiste burası Soldier Field, onun önündeki müze, Chicago Bulls'un salonu aha şurası, Wrigley Field da şu tarafta ama tam yerini bilmiyorum diyerek kendimi de şaşırttım sabah sabah.

Ayrıca bloggerlarla geziyor olmanın güzelliğini de yaşadım. Uzun uzun yazmaktansa ilgili bloggerın yazısının linkini koyacağım, benim bloguma da yakışacak şekilde :)

Muzo'dan okuyalım Chicagomuzu...

Rehab

Günden güne baktığım zaman çok belli olmuyor büyük ihtimalle ama sanırım eskiye göre daha düzgün (ve daha çok) çalışabiliyorum.

Muzo gelmeden önce halletmeye çalıştığım işleri bitireyim diye akşamüstü yemeğimi yiyip kütüphaneye çöreklendim. Yanımda kahvem, abur cuburum, suyum, çalışmaktan sıkılırsam kitabım ve çalışmaktan kaytarırsam diye Football Manager diskiyle tam teşekküllü halde kuruldum çalışma masasına.

Ve çalıştım!

Eşyalarımı toplayıp eve yol alırken saat gece 11:15'ti. Arada insanlarla geyik, internette gezinme, Muzo'ya yol tarifi gibi şeylerle bölsem bile çalıştım!

Ve Football Manager'a bir kere olsun elim gitmedi!!

Gelişme var.